William Minto: Logic

I almost dropped this excellent book

Not because of some weaknesses of the book, but because it seemed to operate beyond my capabilities. Soon after the Introduction, I have put in my notes: This book seems to be for me one of the "Water off a Goose’s Back". Luckily I did not drop the book but continued to the bitter end. As a matter of fact, the end was not bitter at all. My perseverance was richly remunerated when the author turned on the inductive part of the work after the endless deductive splitting of the subject matter.

There is a delicious collection of examples from everyday life to illustrate various aspects of the use of logical thinking and behavior. As well as absence of the same. Of course, the famous example of the running competition of Achilles and the tortoise is treated. Not left unsolved, as usual, but with the solution by mentioning the distance at which Achilles surpasses his rival - between the 111th and 112th yards. This is how the author puts it:

"To prove this is an ignoratio elenchi; what the Sophist undertakes to prove is that Achilles will never overtake it, and he really proves that Achilles passes it between the 111th and 112th yards."

The book starts with the three ancient giants of thinking, Socrates, Platon, and Aristoteles, Aristoteles being presented as the Founding Father of the discipline of logic. Then at two-thirds of the text Francis Bacon is presented as only 2000 years later taking the first step beyond Aristoteles in his famous publication of the Novum Organum (1620): "Francis Bacon, however, went beyond all his predecessors in furnishing an elaborate Method for the interpretation of Nature. his Inductive Method or Novum Organum. He is called the founder of Inductive Philosophy." The next and final big leap was taken by John Stuart Mill, whose 'System of Logic, Deductive and Inductive', was first published in 1843. Thus was completed the foundation of the basic present scientific method of the inductive and deductive research approach. Until that "The mandate of the Mediæval Spirit was Bring your beliefs into harmony with dogma. After that "a new spirit was roused, the mandate of which was, Bring your beliefs into harmony with facts." In my economics lectures in the 1970s, there is an 'Ajksiom' saying something like: economic research is like cutting firewood by continuous sawing to and fro, induction-deduction, induction-deduction...

The last part of the book is a versatile collection of examples of various applications of this method. In the end, I felt proud to be able of making this remark: 'Deliberate use of causal relationships in personal and political situations, trying to influence. Not treated in this book? Would be a worthy topic for a monograph for this author.' The practical suggestion coming too late considering (and me forgetting) that this excellent book was first published in 1915, thus the author logically having deceased ages ago.

Anyhow, this book well deserves four stars, if not all five instead of my originally aimed one.

Melkein keskeytin tämän erinomaisen kirjan lukemisen

Ei kirjan joidenkin heikkouksien takia, vaan koska se näytti toimivan yli kykyjeni. Pian esittelyn jälkeen olen lisännyt muistiinpanoihini: Tämä kirja näyttää olevan yksi "Vesi hanhen selästä". Onneksi en poistanut kirjaa, vaan jatkoin katkeraan loppuun asti. Itse asiassa loppu ei ollut ollenkaan katkera. Sinnikkyys palkittiin runsain mitoin, kun tekijä siirtyi teoksen induktiiviseen osaan aiheen loputtoman deduktiivisen jakamisen jälkeen.

Siellä on herkullinen kokoelma arjen esimerkkejä havainnollistamaan loogisen ajattelun ja käytöksen eri puolia. Sekä saman puuttumisesta. Tietenkin käsitellään kuuluisaa esimerkkiä Akhilleuksen ja kilpikonnan juoksukilpailusta. Ei jätetty ratkaisematta, kuten tavallista, vaan ratkaisu mainitsee etäisyyden, jolla Akhilleus ohittaa kilpailijansa - 111. ja 112. jaardien välillä. Näin kirjoittaja asian ilmaisee:

"Tämän todistaminen on ignoratio elenchi; Sofisti sitoutuu todistamaan, että Akhilleus ei koskaan ohita sitä, ja hän todella todistaa, että Akhilleus ohittaa sen 111. ja 112. jaardin välillä."

Kirja alkaa kolmella muinaisella ajattelun jättiläisellä, Sokrateella, Platonilla ja Aristoteleksella, ja Aristoteles esitetään logiikan tieteenalan perustaja-isänä. Sitten vasta kahdessa kolmasosassa tekstistä Francis Bacon esitetään vain 2000 vuotta myöhemmin ottavan ensimmäisen askeleen Aristoteleksen jälkeen kuuluisassa Novum Organum -julkaisussaan (1620): "Francis Bacon, however, went beyond all his predecessors in furnishing an elaborate Method for the interpretation of Nature. his Inductive Method or Novum Organum. He is called the founder of Inductive Philosophy." Seuraavan ja viimeisen suuren harppauksen otti John Stuart Mill, jonka 'System of Logic, Deductive and Inductive' julkaistiin ensimmäisen kerran vuonna 1843. Näin saatiin päätökseen nykyisen induktiivisen ja deduktiivisen tutkimuksen tieteellisen perusmenetelmän perusta. Siihen asti "Keskiaikaisen hengen mandaatti oli: Tuo uskomuksesi sopusointuun dogmien kanssa. Sen jälkeen "herätettiin uusi henki, jonka tehtävänä oli: Tuo uskomuksesi sopusointuun tosiasioiden kanssa." Taloustieteen luennoissani 1970-luvulla on "Ajksiooma", sanonta jotakuinkin: taloustutkimus on kuin polttopuun leikkaamista jatkuvalla sahauksella edestakaisin, induktio-deduktio, induktio-deduktio...

Kirjan viimeinen osa on monipuolinen kokoelma esimerkkejä tämän menetelmän erilaisista sovelluksista. Lopulta tunsin ylpeyttä saadessani esittää tämän huomautuksen: "Syy-suhteiden tahallinen käyttö henkilökohtaisissa ja poliittisissa tilanteissa, vaikuttamisen yrittäminen. Ei käsitelty tässä kirjassa? Olisi monografian arvoinen aihe tälle kirjailijalle. Käytännön ehdotus tulee liian myöhään ottaen huomioon (ja minä unohtaen), että tämä erinomainen kirja julkaistiin ensimmäisen kerran vuonna 1915, joten kirjailija on loogisesti kuollut aikoja sitten.

Joka tapauksessa tämä kirja ansaitsee hyvin neljä tähteä, ellei kaikki viisi alunperin aikomani yhden sijaan.

Я чуть не уронил эту прекрасную книгу

Не из-за каких-то слабых мест в книге, а потому, что мне казалось, что она выходит за рамки моих возможностей. Вскоре после вступления я сделал свои записи: эта книга кажется мне одной из «Воды со спины гуся». К счастью, я не уронил книгу, но продолжал до самого горкого конца. На самом деле конец был совсем не горьким. Моя настойчивость была щедро вознаграждена, когда автор включил индуктивную часть работы после бесконечного дедуктивного разбиения предмета.

Существует восхитительная коллекция примеров из повседневной жизни, иллюстрирующих различные аспекты использования логического мышления и поведения. Как и отсутствие такового. Конечно, рассматривается известный пример соревнований по бегу Ахилла и черепахи. Не остался нерешенным, как обычно, но с решением проблемы с указанием расстояния, на котором Ахиллес превосходит своего соперника - между 111-м и 112-м ярдами. Вот как выразился автор:

«Доказывать это - ignoratio elenchi; что софист пытается доказать, так это то, что Ахиллес никогда не догонит его, и он действительно доказывает, что Ахиллес проходит его между 111-м и 112-м ярдами».

Книга начинается с трех древних гигантов мышления: Сократа, Платона и Аристотеля, причем Аристотель представлен как отец-основатель дисциплины логики. Затем, в двух третях текста, Фрэнсис Бэкон представлен как только 2000 лет спустя сделавший первый шаг за пределы Аристотеля в своей знаменитой публикации Novum Organum (1620): «Однако Фрэнсис Бэкон превзошел всех своих предшественников в создании тщательно продуманной книги. Метод интерпретации Природы. Его Индуктивный Метод или Novum Organum. Его называют основателем Индуктивной Философии». Следующий и последний большой скачок был сделан Джоном Стюартом Миллем, чья «Система логики, дедукции и индукции» была впервые опубликована в 1843 году. Таким образом было завершено создание основного современного научного метода индуктивного и дедуктивного исследовательского подхода. До этого «Мандат Средневекового Духа заключался в том, чтобы привести ваши убеждения в соответствие с догмами. После этого« пробудился новый дух, задача которого заключалась в том, чтобы привести ваши убеждения в соответствие с фактами». В моих лекциях по экономике в 1970-х гг. есть «Айксиом», говорящий что-то вроде: экономические исследования подобны рубке дров путем непрерывной распиловки туда-сюда, индукция-вычитание, индукция-вычет ...

Последняя часть книги представляет собой разносторонний сборник примеров различных применений этого метода. В конце концов, я почувствовал гордость за то, что смог сделать следующее замечание: «Умышленное использование причинно-следственных связей в личных и политических ситуациях с целью оказания влияния. Не рассматриваются в этой книге? Это была бы достойная тема для монографии этого автора ». Практическое предложение пришло слишком поздно, учитывая (и я забывая), что эта замечательная книга была впервые опубликована в 1915 году, следовательно, автор, по логике вещей, умер много лет назад.

Как бы то ни было, эта книга заслуживает четырех звезд, если не всех пяти вместо одной, на которую я изначально нацелился.

Jag tappade nästan denna utmärkta bok

Inte på grund av några svagheter i boken, utan för att den verkade fungera bortom min förmåga. Strax efter introduktionen har jag skrivit in mina anteckningar: Den här boken verkar för mig vara en av "Vattnet från en gåsrygg". Som tur var släppte jag inte boken utan fortsatte till det bittra slutet. Faktum är att slutet inte alls var bittert. Min uthållighet fick en rik belöning när författaren slog på den induktiva delen av verket efter den oändliga deduktiva splittringen av ämnet.

Det finns en läcker samling exempel från vardagen för att illustrera olika aspekter av användningen av logiskt tänkande och beteende. Samt frånvaro av detsamma. Naturligtvis behandlas det berömda exemplet på Akilles och sköldpaddans löptävling. Inte lämnat olöst, som vanligt, utan med lösningen genom att nämna det avstånd på vilket Achilles överträffar sin rival - mellan 111:e och 112:e yards. Så här uttrycker författaren det:

"Att bevisa detta är en ignoratio elenchi; vad sofisten åtar sig att bevisa är att Akilles aldrig kommer att gå om den, och han bevisar verkligen att Akilles passerar den mellan 111:e och 112:e yards."

Boken börjar med att de tre forntida tänkandets jättar, Sokrates, Platon och Aristoteles, Aristoteles presenteras som grundaren av disciplinen logik. Sedan presenteras Francis Bacon vid två tredjedelar av texten som bara 2000 år senare tog det första steget bortom Aristoteles i sin berömda publikation av Novum Organum (1620): "Francis Bacon gick dock längre än alla sina föregångare i att tillhandahålla en utarbetad Metod för tolkning av naturen. hans induktiva metod eller Novum Organum. Han kallas grundaren av induktiv philosophy." Nästa och sista stora steg togs av John Stuart Mill, vars 'System of Logic, Deductive and Inductive' publicerades första gången 1843. Därmed fullbordades grunden för den grundläggande nuvarande vetenskapliga metoden för den induktiva och deduktiva forskningsmetoden. Fram till det "Medeltida Andes mandat var Bring your beliefs into harmonie with dogma. Efter det "väcktes en ny ande, vars mandat var, Bring your beliefs into harmonie with facts." I mina ekonomiföreläsningar på 1970-talet, det finns ett "Ajksiom" som säger något i stil med: ekonomisk forskning är som att kapa ved genom kontinuerlig sågning fram och tillbaka, induktion-deduktion, induktion-deduktion...

Den sista delen av boken är en mångsidig samling exempel på olika tillämpningar av denna metod. Till slut kände jag mig stolt över att kunna göra denna kommentar: 'Medveten användning av orsakssamband i personliga och politiska situationer, i försök att påverka. Inte behandlad i den här boken? Skulle vara ett värdigt ämne för en monografi för denna författare.' Det praktiska förslaget kommer för sent med tanke på (som jag glömmer) att denna utmärkta bok publicerades första gången 1915, varför författaren logiskt nog har avlidit för evigheter sedan.