Małgorzata Kalicińska
|
Verkon YhteenvetoŚwiat pełen magii i codzienności, która dotyczy każdego z nas. Autorka stworzyła postacie, z którymi każda czytelniczka i podczytujący mężczyzna może się utożsamić. To nie jest babskie romansidło, jakich wiele na polskim rynku. Jest to przepiękna opowieść o siostrzanej miłości, wspólnym jednoczeniu sił przeciwko chorobie, nadziei na lepsze jutro. Marianna wychowywała się na początku tylko z matką. Gdy mała miała kilka lat w jej życiu pojawił się nowy partner jej matki, Michał. Dziecię i mężczyzna od razu przypadli sobie do gustu. Tak płynęło sobie ich życie, gdy nagle w życiu Mani pojawiła się przyrodnia siostra, Lilka, córka jej biologicznego ojca. Dziewczęta nie za bardzo za sobą przepadały, Marianna bowiem była nieco zazdrosna o względy, jakimi jej ,,tatko” darzył młodszą krewną. Tymczasem mija kilkadziesiąt lat. Mańka po wielu przeżyciach miłosnych, znajduje się od trzydziestu lat w związku z Mirkiem, lekarzem, z którym mają wspólnie syna Grzegorza. Między nimi nie jest jednak najlepiej, wypaliła się namiętność, zostało tylko przyzwyczajenie. W końcu Mirek podejmuje męską decyzję o odejściu od żony, gdyż, jak się później okazuje, w jego życiu pojawiła się nowa kobieta, pielęgniarka Jula. Marianna nie umie się odnaleźć w nowej sytuacji, a na domiar złego jej siostra Lilka, za którą tak nie przepadała okazuje się śmiertelnie chora. Czy pomoc chorej pomoże jej uporać się z nową sytuacją? Jaką rolę odegra w tym wszystkim terapeutka Agata? Czy dziewczyny jeszcze będą szczęśliwe? [@Paula1992, nakanapie.pl]Opowieść o kobiecie w średnim wieku, która odkrywa, że rozstania nie muszą oznaczać pustki, a samotność można zapełnić nowymi doświadczeniami. I jeśli tylko pragniemy, miłość i przyjaźń mogą przyjść do nas w najmniej oczekiwanym momencie. Opisana historia, zmusza też do refleksji nad kruchością naszego życia oraz nad tym jak ważne jest tu i teraz. Główna bohaterka powieści to Marianna, którą poznajemy w trudnym dla niej momencie życia, kiedy dowiaduje się, że po trzydziestu latach drętwego małżeństwa, mąż postanawia odejść. Marianna mimo żalu, nie rozpacza i nie ma pretensji. W tym samym czasie odzywa się do niej nielubiana, przyrodnia siostra Lilka. Okazuje się, że kobieta jest ciężko chora. Od tej chwili więź między siostrami zaczyna się mocno zacieśniać, a Marianna staje się dla Lilki prawdziwym wsparciem w walce o jej zdrowie i życie. Książka napisana jest lekkim i plastycznym językiem. Jestem pewna, że przypadnie do gustu niejednej czytelniczce. [swiatwkolorzeblond.com] Na granicy walki z chorobą siostry i normalnego życia Marianna próbuje odnaleźć samą siebie. Powoli odkrywa istnienie tego, co już od dawna tkwiło uśpione w jej wnętrzu – kobiecości. To kobiecość dodaje jej pewności, by spotykać się z przystojnym i szarmanckim Marcinem, choć każde wyjście okupione jest poczuciem winy. Czy można pozwalać sobie na chwile szczęścia, kiedy ktoś bliski cierpi? Obrazowość tekstu i wyjątkowy dar Kalicińskiej do opisywania emocji sprawiają, że współodczuwamy z Marianną, zaś żółte kartki z jej pamiętnika stają się naszymi wspomnieniami. Rzadko kiedy zdarza się taka powieść, której kolejne warstwy odkrywane są przed czytelnikami, podobnie jak odkrywanych jest wiele tajemnic i prawd życia. [Justyna Gul, granice.pl] Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. Projekt okładki: Olga Bołdok. |
|
Maailma täynnä taikuutta ja arkea, joka koskee meitä jokaista. Kirjoittaja on luonut hahmoja, joihin jokainen lukija ja lukeva ihminen voi samaistua. Tämä ei ole tyttöjen romanssi, kuten monet Puolan markkinoilla. Se on kaunis tarina sisarusrakkaudesta, voimien yhdistämisestä sairautta vastaan, toivosta paremmasta huomisesta.
Aluksi Marianna kasvoi vain äitinsä kanssa. Kun pieni tyttö oli muutaman vuoden vanha, hänen äitinsä uusi kumppani, Michał, ilmestyi hänen elämäänsä. Lapsi ja mies rakastuivat välittömästi toisiinsa. Näin heidän elämänsä meni, kun yhtäkkiä Manin elämään ilmestyi sisarpuoli Lilka, hänen biologisen isänsä tytär. Tytöt eivät juurikaan pitäneet toisistaan, koska Marianna oli hieman kateellinen "isänsä" nuoremmalle sukulaiselle osoittamasta huomiosta.
Samaan aikaan kuluu useita vuosikymmeniä. Monien rakkauskokemusten jälkeen Mańka on ollut suhteessa lääkäri Mirekiin, jonka kanssa heillä on poika Grzegorz, 30 vuoden ajan. Se ei kuitenkaan ole paras heidän välillään, intohimo on palanut, vain tottumus on jäljellä. Lopulta Mirek tekee miehisen päätöksen jättää vaimonsa, koska, kuten myöhemmin käy ilmi, hänen elämäänsä on ilmaantunut uusi nainen, sairaanhoitaja nimeltä Jula. Marianna ei löydä itseään uudesta tilanteesta, ja vielä pahempaa on, että hänen sisarensa Lilka, josta hän ei pitänyt niin paljon, osoittautuu parantumattomaksi sairaaksi. Auttaako sairaan auttaminen häntä selviytymään uudesta tilanteesta? Mikä rooli terapeutilla Agatalla on tässä kaikessa? Ovatko tytöt vielä onnellisia? [@Paula1992, nakanapie.pl] Tarina keski-ikäisestä naisesta, joka huomaa, että erojen ei tarvitse merkitä tyhjyyttä, vaan yksinäisyys voi täyttyä uusilla kokemuksilla. Ja jos vain haluamme, rakkaus ja ystävyys voivat tulla meille silloin, kun vähiten odotamme sitä. Kuvattu tarina pakottaa meidät myös pohtimaan elämämme haurautta ja sitä, kuinka tärkeää tässä ja nyt on. Romaanin päähenkilö on Marianna, jonka tapaamme hänen elämänsä vaikealla hetkellä, kun hän saa tietää, että kolmenkymmenen vuoden tylsän avioliiton jälkeen hänen miehensä päättää lähteä. Marianna ei surustaan huolimatta ole epätoivoinen eikä hänellä ole teeskentelyä. Samaan aikaan hänen vastenmielinen sisarpuoli Lilka soittaa hänelle. Kävi ilmi, että nainen on vakavasti sairas. Siitä hetkestä lähtien sisarusten välinen side alkaa tiivistyä, ja Mariannasta tulee Lilkan todellinen tuki taistelussa terveydestään ja elämästään. Kirja on kirjoitettu kevyellä ja taiteellisella kielellä. Olen varma, että monet lukijat pitävät siitä. [worldcolorblonde.com] Marianna yrittää taistella sisarensa sairautta vastaan ja elää normaalia elämää partaalla. Hän löytää hitaasti sen olemassaolon, mikä on pitkään uinunut hänen sisällään - naisellisuuden. Naisellisuus antaa hänelle itseluottamusta tavata komea ja uljas Marcin, vaikka joka lähtöön liittyy syyllisyyden tunne. Voitko sallia itsellesi onnen hetkiä, kun joku läheinen kärsii? Tekstin kuvitus ja Kalicińskan ainutlaatuinen lahja kuvaamaan tunteita saavat meidät tuntemaan myötätuntoa Mariannaa kohtaan, ja hänen päiväkirjansa keltaiset sivut tulevat muistoiksi. Harvoin löytää sellaista romaania, jonka peräkkäiset kerrokset paljastuvat lukijoille, aivan kuten monet elämän mysteerit ja totuudet paljastuvat. [Justyna Gul, borders.pl] Huomautus: yllä lainatut mielipiteet ovat otteita ja niitä on muokattu.
Kirjailija: Małgorzata Kalicińska Lukija: Masza Bogucka
PageTop |